Alakası yok, sadece biraz Frank Sinatra.

bakma , baktıkça bayıltıyosun.

ben dağılınca kendime gelirim

mızıkçılık yapıp karanlık arka sokaklara atarım seni

sen mızıka çalarsın bana

çok değil

ayıp edelim ayıp şeyler yapalım

yuhlanalım hatta

olsun...

perçemlerim ıslansın sıcacık nefesinle

çirkinleşeyim

ama biz yine de sevişelim sevişelim sevişelim

sindirilmişçesine ürkek

isyan edercesiine ateşli ve de hunharca.

ve de biraz "kabataş"...

ps: bunu yazdığım için kendimden utanıyorum. :$

Bi de Gloria var ki; dinlemeye kıyamadığım.

One More Cup Of Coffee

Bob Dylan'ın şaheserini bi de Eric'den dinleyeyim.

Cin cin çıkacak, kuş çıkacak.

cambaz cambaz?

ipini çekiyorlar altından

üstüne de abanıp

o çok maytap geçtiğimiz akdeniz'e kıyısı olan

çizme biçimli karga gözlü yüreğini

alacaklar

çalacaklar

satacaklar

yaylım ateşi bile daha acısız

urganı yağlayıp boynuna geçirecekler

hani sevgilinin doyamadığı boynun

hani gecelerce sevgilinin siyah saçlarına konacak bi dal olduğu boynun

bakma o kuşa

alma aldanma

güneşe gölge düşüren gölgeler

sigaranı söndüren gölgeler

kevaşe gölgeler

-bu ne şimdi?

-ne mi? sevişemediğimiz her ana bi vapur dolusu küfür. ölü martılarla beslenen küfürler.

bencil martılar

kanatlarını sana vermeleri bu kadar zor muydu?

şeytana yataklık ederler

ancak şeytanlarıyla sevişirler

ne kadar da bana benziyorlar di mi?

şeytanım benim

cambazım

canbazım

ne de çok adın var senin öyle

tıpkı bensin ben ki tıpkı senim

duyuyor musun beni kırmızı zebram?

duymazsın tabi

şeytanınla şevişirken attığın çığlıklardan sağır olmuşsun

ama bi türlü de sağ olamamışsın

yazık.

yazıklar ki hep bi kazık

bi benerci kadar olamadım olamadın olamadık demek

yazık olmasın da ne olsun

perdesiz pencerelerden heraklit'i izle

"iyi bak yıldızlara, onları belki bi daha göremezsin"

ah nazım vah nazım

"sen ki, ya bi köşe başında kan sızarak kaşından gebereceksin, ya da bi darağacında can vereceksin."

hintli delhim

mühim bi rol var oyunumuzda.

oynar mısın?

"benimle oynar mısın?"

rus

taa çin'den finlandiya'ya dek

rulet

kazanan özerklik kazanacak

en azından artık cesetleri toplu gömülmeyecek

kokulu mumlarla dans edebileceğiz arkalarından belki de

zincirim yok bağlayamıyorum hiç bişiyi birbirine

seni bana, beni sana

beni onlara

beni bu atmosfere

newton özür diliyor

çekmiyorken yer artık bizleri

kaçışın yok newton

bu saatten sonra yapabileceğin tek şey biraz radiohead dinlemek

sayın evren artık gerçekten big bang'lemelidir kendini

için için

yıldızlardan "bağımsız devletler topluluğu" oluşturamadığı

yüce ay'ın müritlerini yok saydığı

için

iç'ini boşalttığı

için.

                                                      Kendim misin Oh-Dae-Su?

dar vajinalı arap atı(eski bişi)

çıplak kadınlar müzesi'nin kapısındayken yazdığım kanserojen satırlardaki sözcüklere "siyah" dumanımı üfleyip

nikotin cehennemimde Kafka'nın şaşı gözleri , Niçe'nin pala bıyıkları ve Bukowski'nin inmeyen çük beyniyle seviştim.

Meyve'm şehvetli , doymak bilmeyen bi' orospu oldu !

bu gece planlı tüm ihanetleri kalbimin cam kavanozuna tıkıp , üzerlerine tuz serptim

damarlarım kahramanım oldu , bu kuleden sarkıtıp inerken

jiletimin akdenizine köpek balıkları girdi

sütüm kesildi ! yüzüm kesildi ! 

yılmadım

kararlıyım , ritim duygusu gelişmemiş bu gezegeni sikip kaçacağım

kaçarken kendimi de alet çantama çivileyeceğim

antichrist in değiştirecek kaideler doğrultusundaki ahlakın şaha kalktığı bu anda

dozajı artırılmamış tüm hayatları çekip alacağım dar vajinalardan

kara kara kazanlar da pişireceğim akıtamadığım özsularım

çıtır çıtır yanacak ateşe düşen kan damlacıklarım

ömrün çaldığı tüm gizli içtenlikleri "siyah" küvetime akıtacağım

devrilecek daha ilk yarışta , tek yazılan anası babası belli "arap atı"

nükleer santral yerleştirilmiş ağızlardan akan , tüm küflenmiş sadakat yeminlerine cam kırıkları yerleştirip 

taşlara "kalp" çizeceğim

'sabaha karşı gelen telefonları açmayın' diye bağıran her yeri kesik sokak serserisiyle içeceğim

ve fukara şehirlerin adlarını teker teker göğsüme dikeceğim

medusa'nın saçlarından çaldığım yılanları zarif kolyemle çiftleştireceğim

acı'nın sonsuzluğunu buğulu kalp oyunlarından çalacağım

mercury'i baştan çıkartıp olup ona 'love of my life' söyleteceğim

'bohemian rhapsody' de zevkin doruklarına ulaşıp

bismillah! no - we will not let you go - let him go 

bismillah! we will not let you go - let him go 

bismillah! we will not let you go - let me go 

will not let you go - let me go (never) 

never let you go - let me go 

never let me go - ooo 

no, no, no, no, no, no, no ...

 

ve 'the show must go on' diyeceğim !

kameralara gülümseyen sahte bi' cennetin kapısından çıkarak ileri ! daha ileri koşacağım !

-bi' bakmışsın nattramn'da çığlıklarıyla bana eşlik ediyor-

kara-kızıl bi' mecrada bulacağım sürtük bedenimi

adem'in müsveddesi olup kahrımdan , ciddi bi' kanama addedeceğim ağlamayı

hiçbir organım kalmayacak tutunmak için uzaya ,

kendimi gök boşluğuna bırakacağım ...

t o

     z l

  a

      ş a 

   r 

          a k  

                    ...

Beni/bizi öldürmeyen şey.Ünlem.

evet dostlar yine güzel bi pazar günü daha. geceden kalma halimizle oturuyoruz süper insan didem'le. bizi öldürmeyen şeylerin ebemizi siktiğini düşünüyoruz. beslenme düzenimizin amına koyuyoruz. istanbul yine içini boşaltmış, kendinden emin tavırlarıyla kara bulutlar gökyüzünü kaplıyolar, çok da sikimizde mi? tabisi de değil.

merhaba: altı ok'tan en kısası, halktan yana olanı.

git otuzuna merdiven daya ariadne, açık pencerenden

saçlarını boyama ev hanımlığını meslekten sayarak

öğretmen dedi ki akdenizli kadınlar hepten maki (ne olacak?)

idrar torbalarına küfrederek kalkmak zorunda olmak. işte en çok bu zamanlarda özlüyorum bebeliğimi. rahatça istediğim yerde istediğim zamanda özgürce çişimi yapabilmeleri. heyhat... uyanıklık sarbışken dört bi yanımı, edgar okumak farz olmuştur!

süt-muz-sigara

17:06 ave maria!

tonbalığı-yedigün portakal-sigara

rock'n roman okumakta süper insanım, ilgilenmemekte benimle.

fakirler bulaşıcıdır. insanlar bulaşıcıdır, ama insani fakirler daha bulaşıcıdır. üçüncü gün bunu öğrendik hobooo. fakirlik maddiyattan öte, manevi bi bozukluktu. bu fakirlerin düşüncelerinde maddiyat önemli yer kaplıyordu.

big trip!

bak yine aklıma geldi amınakoduğumun çocuğu; freddie, sen bu yeryüzünün gelmiş geçmiş en büyük ibnesisin. eğer öyle olmasan bohemian rhapsody gibi bi şarkıyı yazabilir miydin? bilemiyorum.

5 dakikadır aklımda mükemmele yakın bi yazı olduğu halde onu buraya aktaramıyorum. neden mi dostlarım? çünkü yeni başlık resmi beni hipnoz etti. kımıldayamıyorum. kaldım burda.

sevgili camel, sen yoksa bize kapitalizmin bi oyunu musun, açık konuş?

bi bana, bi didem'e.

şizoid kişilik bozukluğu: bu kişilerde; cinsel ilişkiler de içinde olmak üzere, başka kişilerle yakın ilişkiler kurma isteği yoktur, adeta duygularını söküp atmışlardır ve tüm bunlar toplumdan kopmalarına yol açmıştır. şizotipal kişilik bozukluğu tuhaf düşünceler ve davranışlarla kendini gösterir. bu kişiler, birbiriyle bağlantısız bi biçimde konuşur, bazen de gizli güçleri olduğuna inanırlar. yakın ilişkiler, bu kişileri rahatsız eder. bu kişilik bozukluğunun, şizofreninin daha hafif bi biçimi olduğu düşünülmektedir.

sınırda kişilik bozukluğu: duygusal dengesizlikle kendini gösteren bi hastalıktır. bu hastalığın görüldüğü kişiler, genellikle dengesiz ve ilişkileri sürdürebilme yetisi olmayan kişiler olarak düşünülür. bu kişiler, intihar ya da kendini sakatlama girişiminde bulunabilir. alkol ya da ilaç bağımlılığı, depresyon ve yeme bozuklukları da yaygın olarak görülür. bla bla bla...asdadfddsgf

bugün izmaritleri takip etmeyi düşünüyoruz.

bugün küfrediyoruz. bizi buraya getirenlere, bizi burdan alıkoyanlara, bizi burdan sürenlere, hapsedenlere. yaslı gitmişik fakat şen gelmişik. nah şen gelmişik!

yani demem o ki pos bıyık, burdan sağlam çıkarsak büyük ihtimalle o übermensch olayı gerçek olacak. valla bak. alıcam elime değneği, artık mağaraya mı yerleşirim, dağlarda mı dolanırım bilinmez. birtakım şeyler olacak.

soba borusuna takılı bi çamaşır asacağı gibi duruyor karşımızda dünya, yani çamaşır olmadığı için hiçbir işe yaramayan bi fazlalık bi görüntü kirliliği gibi gibi.

bi gün, hayatıma etkiyen her şeyi düzelteceğim. o zamana kadar da "edit"lemiyorum bunu. aptal o kadarını biz de anladık. hem hangimiz birazcık postmodern değiliz ki?

oluyor bazen böyle şeyler.

orası neresi burası bi ruhi. is there anybody out there?

?

?

?